Her şeyi onun için yoluna sokarsın ama onunla hiçbir şeyi yoluna sokamazsın, işte o zaman ruhunun ortasına geceden kalma bir park kurulur... İçinde zincirlerinden çığlıklar atan paslı bir salıncak, üstünde olduramadıkların, hataların, pişmanlıkların üst üste tepinir durur... Sonra aklına o söz gelir ''Bazen ağır gelirmiş insan kendine.'' derler... Bu çektiğim için ''ağır gelirmiş'' kelamı hafif kalıyor sanki. Tarifsiz yıkımlar var içimde, sokaklarım, caddelerim deprem sonrası mahşeri, acımın çığlıkları ruhumun camlarını titretir... Acıma son vermek isterken, mecburiyetlerimin tutsağı oldu nefes alış verişlerim...
Günce/ #bubisanat
