Eğer bir şeyi kafama takmışsam onu elde etmek için ona ulaşmak için her yolu deniyorum. Bu bir sınavdan iyi puan almak olur, beğendiğim bir kıyafet olur, gözüme çarpan bir kalem olur, bir insan olur ya da bir duyguya ulaşmak olur. Maddi ya da manevi her türlü konuyu kapsıyor. Küçük büyük hiç fark etmeden sonuca ulaşmak istiyorum. Tabi istediğim şeyi gerçekten istemem şartıyla bu tutkum devreye giriyor. Şöyle ki her zaman o sonuca ulaşmam elbette parasını ver istediğini al kadar kolay ilerlemiyor ama süreçte olmak o ulaşmak istediğim hedefe varmak fikri beni kaba bir tabirle ateşliyor. İşin ilginç yanı sanki evren benim o istediğim şeyi daha da hiddetle elde etmeyi arzulayıp emek vermeye başlayayım diye sürekli gözümün önüne çıkarıyor. Tabi bunun adı algıda seçicilik. İstersem algımı bu konuda başka bir meseleye çevirir miyim? Elbette. Lakin istemiyorum. Kafa karışıklığım mı var yoksa gerçekten isteğimde samimi miyim akıştaki azmim bunu gösterecek.