Yazarak atlatabiliyorum ben bazı şeyleri.

Anlamsız çizikler atarak sayfalara,

birleştirerek bu anlamına kavuşmayı arzulayan anlamsız çizikleri(ki beni anımsatır).

Bazı bazı köşeli köşesiz şekiller oluşturuyorum ki bunlar uzun! şekillerdir benim gözümde.

Sen de biliyorsun ya pek ortada bir hayat geçirmedim denilebilir şu güne dek.

Sadece ben tarafından okunulduğunda anlamını yitiren(ki bana benzer) cümlelerle diziyorum burayı sana.

Lütfe şaşırma, ağzın açık kalmasın.

Hala ne kadar bunu istemesem de hayata dair en son anımsayabildiklerim sana dair düşlerim.

Bu süre zarfında başkalarına yazılmış mektupların devam kağıtlarına yazıyorum bunları ve özür dileyerek yazıyorum.

Devam etmek aşkına.