Şiir yazan kimselerin acı çekiyor sanılması
(15 yorum)Şiir yazmak temel malzemesi 'imge' olan bir işle uğraşmaktır. Anlamanın ötesine geçip yeni bir gerçeklik yaratmak ve dünyayı çarpıtmak dünyayla çok iyi anlaşan insanların yapacağı bir iş değildir. Gerçekliği kusursuz şekilde anlayıp kabul etmemektir aslında bahsedilen 'acı'nın kaynağı. Ama sürekli olması da deliliktir en neticesinde. Şiir yazanların sürekli acı çektiğini düşünenler muhtemelen edebiyatla pek iyi ilişkileri olmayan kimselerdir.
İnsanların okudukları şiirlerde kendi acılarını bulması.
Acı çekmenin şairlere mahsus bir şey olduğunu düşünmüyorum. Şairin farkı, acıyı kelimelere dökmeyi bilmesidir.
Bence sadece duyguları bir ana sığdırmakla alakalı bir durumdur. Bir de insanlar şiir yazarken bir duygunun çok etkin halini yaşıyor olabilir ve bunu hemen bir kişiye anlatmayı değil yazıya dökmeyi tercih ediyor. Bu nedenle acı, mutluluk, hüzün yani akliniza gelebilecek her türlü duygu durumunun bir anada toplanması gibi düşünebiliriz.
Doğru söylemiş Burak bence de kesinlikle araç..
Çünkü baharımı,
Kışımı,
Yağmurlarımı,
Açan çiçeklerimi,
Bazen geriye akan derelerimi,
Bazen de dur durak bilmeden giden yollarımı,
Anlatmak için başka yol bilmem ki.