Bubi’ Sanat, imkanı olanın değil yeteneği olanın sivrileceği; insanların şahsi popülariteye ihtiyaç duymadan üretimlerini duyurabileceği ve bu üretimler hakkında yorumlar, eleştiriler alabileceği bağımsız bir fikir platformu.
Bazen unutmaktan değil,
Hatırlamaktan, korkar insan.
Sevilen, unutur gider,
Seven, sevdiğine bin pişman.
29.10.2024
Yine aynı çukura düşüyorum.
Nasıl oluyor bilmem.
Kalkıyorum üstüm başım toz,
Silkeliyorum.
Ben yürüyorum çukur yürüyor.
Ben büyüyorum çukur büyüyor.
Yü...
Yetti
Öyle bir yetti ki
Sorulan bir soruydu ve
Binlerce cevap birikti
Hepsi aslında aynı şeyi söyledi
Ceplerimde bir harita ve bir saat, işaretli
Duy...
"düş büyük kötülük
düş kurmaksa gereksizdir"
diye yazmış Mayakovski
özgür olabilenler için doğru belki
ve herşeyi doğrudan yaşayabilenler için
ama...
Rahatlık neydi anlayabiliyorum. Sevgiyi ve sevmeyi de. Akabinde sevilmeyi hatta en öncesinde, hepsinin başında. Çünkü busun ve bana hissettirdiğin onca şeyde...
Ruhumu cüzzam gibi kemiren hisler taşıyorum içimde. Okşanmayan saç telleri taşıyorum saçlarımda; tutulmamış eller, akıtılmamış gözyaşları, yalandan gülümseyi...
ve kavuruyor beni çoktan unuttuğum bir özlem,
o sessiz, vakur ruhlar âlemine götüren,
şimdi artık belirsiz seslerle çınlıyor
fısıldadığım şarkım, rüzgârla...
özledim demeye dil varsa
bu kadar kavga edilir miydi ki?
bu karanlık elimizin kiri
yaşananlar ağır da gelse
bazen yok sayılsa, bazen de unutulsa
ne de o...
getiriyorsunuz beraberinizde mutlu günlerin görünümlerini,
ve kimi sevgili gölgeler yükseliyor;
eski, yarı unutulmuş bir efsane gibi
ilk aşk ve ilk dostlu...
Bugün de aklıma takılan sorulardan biri şu
Acaba gene dibe batacak mıyım?
Bunu bana sordurtan eski arkadaşlıklar ve şu anki dostluklarımı hatırlamam. Burda...
Renus taşım kayıp
Aradım vakitlice
Bir fer aldı gözümü
O sandım, değildi
Arayışıma değerdi
Sabah onun sofrasında yemekti
Ekmeğe sürdü kuş sesini
Gü...
Çaresizim, uğruna dolaşırım divane,
N’olacak ince yüreğin hali, virane,
Söyle denenen bu kaçıncı terane,
Düşünürsün benim ahvalden sana ne,
Gönlün dil...
Ne gemiler kalkar yüreğimden sana doğru
Ne acılar büyütürüm içimde hepsinin tohumu sen
Birden çalar kapımı yorgun ve yorulmuş gözlerin
Birden üşüşüverir d...
hayat rol yapmakla mı gider âsude
kendimiz olmak
erdemleriyle yürümek bir yolda
havayı solumak kendimiz olarak
tam bir coşkuyla
doygunlukla
kayıp verme...
uzun bir cümlenin son kelimesini bulmaya zorlanmış gibiydim,
yalnızca virgüllerime güvenirdim,
bir de gözlerindeki ışığa -
yolumu bulmaya.
Yükleniyor...
İçeriğin sonu
Yüklenecek başka sayfa yok