Bubi’ Sanat, imkanı olanın değil yeteneği olanın sivrileceği; insanların şahsi popülariteye ihtiyaç duymadan üretimlerini duyurabileceği ve bu üretimler hakkında yorumlar, eleştiriler alabileceği bağımsız bir fikir platformu.
Bir bankta oturuyorum
Ağaç gölgeliyor yüzümü
Çok değil bir haftaya kalmaz
Yaprakları sararmış ağacın gölgesi
Güneş bonkör mevsime göre
Ama yakındır onun...
Bilirdin sen çaya kaç şeker attığımı.
Yapma hiç var olmamışsın gibi hayatımda.
Bilirsin boş içemediğimi,
Bilirsin birkaç kurabiye ve kek iyi gelir.
Tatlı...
Duygular yalnızlıkla perçinleştiğinde
İçi içine sığmaz insanın.
Ve evet ben yalnız bir adamım.
Öyle ki bir şehir vardı karşımda
Karanlığı belirirdi heme...
"İnanıyorsan yaparsın", "inanmak başarmanın yarısı", "inandık ve yaptık" gibi söylemler gerçek dışı olduğu kadar insana da bolca umut veren söylemlerdir. San...
Ve yüzyıllık yalnızlığım ile ben kol kola...
Nece konuşur insanlar anlamam bilmem doğuştan
Doğuştan
Ait olmadığım dünyada
değilim bu bedene bu sözler...
Korkak birine dönüşmek zaman alır neticesinde
Ben zamanın içinde yaşayan bir kadın değilim
Diye düşünsem de yelkovan ve akrebin oyuncağı olduğumun farkına ...
Çok kısa bir roman fakat şahane. Kitabı okumadan evvel alalade gibi geliyordu fakat elime alıp da ilk sayfayı çevirince Seyhun da Ceyhun da taşmaya başladı.....
Biz de hoşuz tabîb, bizim ilaçtan da el çek.
Bize de derman falan kılma, hoşum yaremle el çek.
~24/10/31
31.10.2024
03.08
''Kendi Değerini Bil Sözüne İthafen''
Kalem farkına varır mı hiç,
Kağıda bakıp ben yazdım der mi?
Veyahut
Tutup kendisini hareket etti...
Kırmızı perdeler çekilmiş önüme
Bakıyorum öylece en nefret ettiğim renge
Uzaktan cızırtılı bir ses: “ Ve perde.”
Karşımdaki Kızıldeniz yarılıyor böylece
...
Korkuyordu. Korkusunu yansıtmıyordu, korkusuna kızmıyordu ama işte oradaydı, tüm o olumsuz ihtimaller. Korku kaybetmeye sebep olur biliyordu. O yüzden kaçmad...
Sol elimin avuç içindeki görece yatay iki çizgiyi kesen doğrunun götürdüğü yanlış bir ufalma biçimini yazıyorum kuzgun görünümlü şiirlerin içine. Dolap döndü...
Yükseklerden gece çalıyor kulaklarım
İçimde doğruluğun bin perişanlığı
Hecelerimde ufak bir tebessüm
Ve vicdanım, yanlızlığımın tek sığınağı.
Bulutlar s...
Yandı ipin ucu, bölündü şiir; alıp başımızı eve döndük
En kalabalık günlerim, artık bakamadığım her yerde kaldı
Artık bakmadan geçtiğim her göz değil suçl...
sonlara dogru ofke kusuyorum resmen skfkskxxkg
bu gece mutsuz etmek için bir sürü şey söyleyebilirim sana
aynı zamanda seni dünyanın en mutlu insanı da ya...
ne yapsam sevdiremedim sana bu evi
kiraz çayı demledim
çayın sıcağını, tadını sevemedin
sıra bana geldi
çayın sevilmemelerine dahil oldum
mevsimleri...
Yükleniyor...
İçeriğin sonu
Yüklenecek başka sayfa yok