Onur Berkay Yapıcı

Unuttun dört duvar arasında.

Rüya gören bir ölü var

Sonsuz uyanışın alacasında.

Zıt değişir bezginim

Senin tek gerçeğin.

Doğru olmayana bürünüp

Yeni ge...

Aynalı gözlerin süzümünde

Yansıyan güçsüzlük,

Aidiyetin kime?

Yabancı uyanışlar bütününde,

İnsanın kendisine,

Varlığın niye?

Aldırışsız sözlerin dökümü...

Değişti tekerrürler;

Maviden siyaha,

Soğuktan sıcağa...

Dokunup ruhuma,

İşte bir kez daha.

Utanmaz bir yaşamak,

Umarsız bir uyumak,

Umursuz bir alışma...

İncinmiş bir veledin

Muğlak sesiydi fısıldayan.

Anlamadan unutulan her şey

Tepki olur kök salan.

Gün doğumu

Artık mekanik bir çaba.

Kırık dökük varoluş...

Söylenen her şeyden başlayarak

Söylenemeyen her söze

Sızıyor pişmanlıklar.

Yalnız çekilen bir susku

Şartı olmuş bitmelerin.

Doğmaya çalışan her duygu,

...

İrili ufaklı boğulmalarla sızlanırdı,

Yaşamanın akıntısı.

Pınarlarının söz dinlemeyen bilinmezliğine,

İnanç köprüsü inşa etmeliydi insan.

Titrek şeyler m...

Işık eksikliği vakitlerinde,

Evlat edinmek isterim

Bütün çiçekleri.

Ama esrikleşir düşüncelerim,

Basit bir gül imgesiyle.

Sığmaz olmuşum ruhuma,

Sarsıl...

Tutulmayana tutsaklıktayım yine...

Yine binlerce kez düşünüşte

Ellerimde yarım titreyişler.

Solmuş parmak uçlarımda

Eşlikçi alışkanlıkların hüzünlü kokus...

Hayaller kurduran gözlerinin rahatına,

Çektiğim uyku bulutları

Artık bitimsiz gecemin

Soğuk, yarım kalmışlıkları.

Neden öyleydi diye sorarım gözlerin,

Ç...