Alptuğ Dağ

Yeterince özgün olmayan her şeyin ve herkesin köküne kibrit suyu, esasen konfor alanını yırtıp atan bilhassa benim bu açıdan bakınca; herkes jelatinli içerik...

Gidesim var okuyucu, evet yine. Şehrin kendiyle bir derdim yok ama biliyorsun işte, öyle ya da böyle her yanı bana geçmişten tat kaçıran bir şeyleri hatırlat...

Umarım beğenirsiniz.

Kendi sesimi duyamıyorum, ağır geliyor göğsümdeki mecazi hırıltı

Önceleri üstüme örttüğüm yalnızlıktan battaniye, beton formunda şimdi

Derimin altında uzun...

Bugün, esasen böyle bir başlıkta daha evvel ne hikmetse hiç yer vermediğim birtakım kanı bozuklar güruhuna yer vereceğim:

Bunlar, ordan oraya sürüklenmekten...

Bu yıl hakikaten yapayalnızdım okuyucu, etimle kemiğimle yapayalnız; birileri sözümona cismen hayatımdalarken dahi herhangi bir farklılık oluşturmuyorlardı b...

Kendi gücüme gidiyorum okuyucu.

Ben hep beni mazideki halimle tanıyorum, son zamanlarda olduğum kişi için çekip dövesim geliyor kenara kendimi; büyütme gözü...

Açıkçası bir süredir her şey iyi gidiyor okuyucu, yani gidebilen her şey. Bir de kötü gitmeyen ama hiç kıpırdamayan şeyler var işte, anlarsın ya. Anlar mısın...

Bir insan ne demeye uzatmaları oynar okuyucu? Bazı ilişkilerime bakıyorum da mesela, aslında bilmem ne günü çoktan bitmiş, o gün bir şeyler içimde bitip yaba...

Bir gün beni kaybetmek de önemli bir şey olacak mı?