Alptuğ Dağ

Belki de göğsüm kararıyor artık bilmeden

Yavaş yavaş tümüyle hissizleşiyorum genel olarak insanlara

En son ne zaman gümbür gümbür birini sevip önemsedim

Y...

Yandı ipin ucu, bölündü şiir; alıp başımızı eve döndük 

En kalabalık günlerim, artık bakamadığım her yerde kaldı

Artık bakmadan geçtiğim her göz değil suçl...

Ve ben sevgili günlük,

Şu izole halimle dahi öylesine sıkıldım ki bir yerlerde geçmişe rastlamaktan, ben kendimi sosyal olarak erişilmezleştirdikçe selam ça...

Hayat harici, er geç biteceği herkesçe kesinen bilinen bir yol; adı aşk olsun, dostluk olsun değer mi sahiden yürümeye okuyucu. Bence değmiyor, bu zamana dek...

İnsanlar kültürel temizlik dediğim şeyi basit bir şey zannediyor. Değil.

Ghetto kirini her alandan ayırır ve kaliteyi yeniden gün yüzüne çıkarırsak toplum a...

Zamanın durduğu yerdeyim karaca

Yumuşatayazıyorum göğüs dikenlerimi

Ellerim boş ama gözlerim değil, biliyorum

Asla sahip olamayacakları zenginliğim:

Onla...

Öncelikle bu yazıda küfre varan argo ifadeler kullandığımı üzülerek belirterek sözlerime başlamak istiyorum. Toplumsal bir meseleye dair yazmayalı epey oldu,...

Realizm kisvesi altında kafama sıkıyorum

Meydanı boşaltıyorum, her şeyi kaldırıyorum

Ucunda hayatımsa bile, artık dönüp bakmıyorum

Olamadım ve gidiyorum, ...

O ki hiç var olmamış perdeleriyle

Zamanı kapatmaya çalışıyordu

Adından fazlasını bilmeyen bu herkes kadar

Gözünü kapadığı şeyler de oradaydı

Geceleri esk...

Koca bir tamam kapladı gökyüzümü, güneşe erişmek için fazlasına ihtiyacım var artık. Kayıp değilim ama bu karanlıkta, karış karış hakimliğim ürkütüyor beni; ...