Ait olduğum boşluğa geri döndüm, burası karanlık ve nemli bir kuyunun dibi. Kalabalıktan üşümüş avuçlarıma kor(unu) bırakacak ellerinden başka kimseye yer yo...
akşam güneşlerinin pencerelerini sevdiği zemin kat evinin,
külleri dökülmüş tekli koltuğunda buluyorum kendimi
karşımda sen,
ya da yanımda bilemiyorum
u...
Yükleniyor...
İçeriğin sonu
Yüklenecek başka sayfa yok
