Bir gün öleceğim öleceğim
Kıyıda köşede
Son soluklarıma kelebekler eşlik edecek
Karıncalar, arılar, akan bir kenarında
Kemiklerim dikenli çiçekler açacak...
Yanağı,
Çiçeklerin en sevdiği yerdi
Orda biter,
Orda ölürlerdi.
Gözyaşları,
Ağladıkça çiçek açan
Çiçek suratlı kadın
Her acıyı
Güzelliğ çeviren
Döndüler
Dönüyorlar ama çok da hoş değil
Acısını nasıl anlatsam
Beynimi sökmüşler açıkta duruyor
Damarları kesmemişler ama
Asit kuyusuna batıp çıkıyor
...
Birkaç tane daha
Belki yıl
Belki gün
Arta kalan ne vrda bitiririm
Zaten, yeterince ilerlemedim mi?
Yeter gibi...
Girip çıkıyor aklıma
Bir orda
Bir değil
Bir karar ver be
Heisenberg değilim ben
Bu ne belirsizlik
Yerini seç
Onu bil ki
Arkasında durabilesin kendini...
Son bir damla huzurum kaldı
Her şeyi alın da
Sanki hiçbir şey olmamış gibi
Minnet ede ede
Ne verdin ki deyin de
Huzurumu da bana bırakın
Her yükü omuzl...
Renklerimi arıyorum vızır vızır.
Nerdeler?
Kaçtılar mı?
Alındılar mı?
Bulmam lazım
Renklerim yoksa, ben de yokum.
Her biri ayrı bir mânâydı benim için
...
Renklerimi kaybettim
Bu sabah uyandım ve
Her yer gri
Her şey gri
Yeşil bile yok
Sadece gri.
Renklerim yok
Göremiyorum onları
Bir sürü ses var
Ama re...
Yükleniyor...
İçeriğin sonu
Yüklenecek başka sayfa yok
