Hasan Ş.

Buğulu camdan süzülen bir su damlası gibi eriyerek ilerliyorum. Her geçen gün eksilerek. Zihnimden kağıda düşen karartılar olmasaydı bedenimden yere düşen da...

Peş peşe yakılan sigaralar, sürekli duyduğum endişe, engel olamadığım duygular, kafamda tozlanmış fikirler, bu lanet oda, bu kokuşmuş beden. Sahi kimdik biz,...

Kaç kaçış daha getirir bizi kendimize.

Kaç ölüm daha bildirir bize haddimizi.

Kaç kişiliktir yalnızlık.

Kaç gece daha ızdırap çekmem gerekir ebedi mutlulu...