şehrinde gemiler
sırtında şiirler yüzdüreceğim
mesela,
kaprissiz bir taziye akşamını tavsiye edeceğim
güzel müjdeleri pataklayan, ruhu imece usulü
tarta...
ben bu fotoğrafı çektiğimde orada yoktum, adımı sorsalar bilemezdim, çünkü; kelimeler bir güzergahtı, ben susuyordum ve üstüm başım kan, en çok hayatta kalma...
havada vurulduğum antidepresanlar
ve sürekli insan kafalarının yanyana kaynayıp durduğu cadde dolusu bir kalabalık
kalbine gözlerinden, yani pencerelerinde...
bahçeye döndüm yüzümü, kendimi ölü yakaladım yemyeşil çimlerin arasında uzanmış, bir araba sesine yanaştı kulaklarım, bütün belinden kavradığım kadınları hat...
pişman bir piyano tevazusuyla
ismimi getir bana ve her olasılık sahici
ama mevzu değil
giymiş olduğum gitmiş olduğun gerçeğidir
susmanın bir rengi olsayd...
beni tanıyor öldürmüş gibi içten
ama bu bir yalan ve telafisi var
bir kelebekler cehennemi midem
ağzım tuttuğum sözlerin ilk ahmağıydı
kanın nereden akt...
sabahın ilk ışıklarıyla zedelenen bir şehir
aklıma ahkam kesen bir geçmiş
üzerime yapışmış bu her tedaviye küskün megaloman ihtişam
karşısına geçip bağda...
ince bir ıslıkla çekiyorum aklımdaki tetiği
vakit aşkla daha dudak dudağa kapıştığımız zamanlar
telaşla ağlayan çocukların hepsi haklıdır
meleklerden b...
Yükleniyor...
İçeriğin sonu
Yüklenecek başka sayfa yok