
Ayşenur Cengiz
@aysenurcengiz
Editör. Bazı şiir ve öykülerin ardındaki buğu.
sesim öldü
şimdi kim
vuracak son darbeyi
hafızama
hepten yontmuşken içime ben kendimi kendimle nasıl unutacağım
muhteşemdi oysa derimle yaşamak
sıyırma...
gizem anahtarı
gelişmek ne kadar dayanıklı. direnç dolu ısrar. sulu sulu seçeneksizlik. yumuşacık. geri dönüyorum oraya ağaç kova kova
sözcük bir, bir imge...
“Babam babaannemi öldürdüğü sırada o beyaz oda kapkaranlıktı. Ben odadaydım. Carl da oradaydı ama Carl’ı hiç fark etmediler. Noel sabahı erken saatlerde hafi...
gürlüyorum bundan. bi gözüm kaldı açıkta.
her şeye ad koymuşlar ben ne düşüneceğim
güm diye. sarıyorum dolanıyorum sürüyle ellerim kaçmaya. kaçmak deyince ...
Ayak gölgeleri, ışık parmaklığı
Gördü gözlerim, nasıl tırnaklar tıklar camları
Niçin girilmez o banyolara
Niçin acırım herkese kendimden başka
Duş kabin...
suratımda kesif yırtığı suyun
köşesine yöneliyorum kum, toprak, ört
nabzım ağır, nabzım
diri, tibet öküzlü ayin sırtım
malheur dieu pâle aux yeux d'ivoir...
Uyarı: Okuyacağınız öyküde tetikleyici unsurlar bulunmaktadır.
Karnımda, kasığıma birkaç parmak kala ince bir sızı. Daracık alanda yolunu bulmaya çalışıyor....
tüm iyeliklerin uzağında yalnız kendinin boşluğu
göynüyen içim ve ben
bir nokta
bilemedin daire olabiliriz, silik
ve bükebiliriz kesinliğini zamanın
zih...
Yükleniyor...
İçeriğin sonu
Yüklenecek başka sayfa yok