Ahmet irmak

Saat yine 4.35 herkese günaydın

Gün yine doğudan başladı

Bana ise hep batıdan başlıyor

Doğan güneşleri ilk ben görürüm

Batan hayatlara ise hep tanık olur...

Bugün son kez sana veda ettim 

Ellerini tuttum sanki 

Belki biraz gözlerine baktım

Sigara falan da yaktım

Aslında güzelmişiz bunu o an anladım

Sahi nası...

Bir his var içimde

Kitapların arasında gezinin

Şarkıların ritminde

Şiirlerde, mısraların arasında

Bir his var içimde

Umut eden tebessümde

Umutsuzca aka...

Bir eylül gecesinin sakinliği var üstümde

Ağaçlardan düşen yaprakların rüzgarla olan dansı bana hep saçlarını ellerimin arasından kayışını hatırlatıyor

Kal...

Eline fırçayı al, unut tüm bildiklerini

Kapat gözlerini, hatırla en son gördüğün gülümsemesini

Bakışlarını, yanaklarını, dudaklarını tekrardan dokunur gibi...

Geceler sessizleşmiş

Sabahlar hissizleşmiş

Neyseler birikmiş içimizde

Denizler durulmuş

Gökyüzü kapanmış

Sevgi birikmiş içimizde

Gözlerimiz bakmış

Yüz...

Bir piyanist gibi olmalısın ona dokunurken 

Narin olmalısın ama bir o kadar da hızlı 

Ritmini bulmasının vücudunda 

Dudaklarından başlamalısın aşkı sarhoş...