Berk Yılmaz

Gözlerinden bir kar yağıyor üstüme.

Üstüme, üstüme damlıyor yarının mutluluğu.

Nasıl da demleniyor ömrümün huzuru,

Kar örtüsüyle, örtünle.

Geçmez sandığım her şeyin izi bile kalmadı

Senin kitabında.

Varlığın bile Tanrı'ya iltifat

Senin kitabında.

İstanbul'un ışıkları sönse bile

Seninle hep ...

Ah o rüyalar olmasaydı insanlar vuslat olabilir miydi sevdiklerine?

Rüyalar, rüyalar...

Canımın cananı rüyalar.

Bir rüya zamanı gördüm seni

Çizdim gözler...