Sırtımı döndüm güneşe
Kök salarım belki toprağa
Kolum bacağım uzar belki
Kemiklerim ısındı
Babaannem de hep sırtını verir güneşe
Kamburu erisin diyedir ...
"When our faith was on the edge
Of the winds
The summer days on end
Memories of the setting sunlight
Would tell a different way to be, to be
To be"
Yol uzayıp gidiyor. İki yanda ayçiçek tarlaları. Susturmaya çalıştığım düşünceler birleşip birleşip hücum ediyor zihnime. Kulağımda Nil'in ipek sesi: Halbuki...
Yükleniyor...
İçeriğin sonu
Yüklenecek başka sayfa yok