Bahadır.

günün yirmi yedisi,

buraya yeniden döneceğimi bildiğimden

yanıma fazla bir şey almıyorum.

doğu'dan biraz daha öteye salınacağım,

sonsuz sakinliklere kavu...

Bizi gerçeğin parıltısı,

Gerçeğin parıltısı bulurdu bir yol ardında.

Kalbim, kaçmaklardan epeyce yorulmuştum.

Sesim ses olmaya muktedir değildi,

Nice kor...

-sabah

dinle;

zamanın birinde ölmüştüm, görülmeye değerdi.

var olmaya devam etti umarsız gezegen,

soluğumda neler taşıdığımı şimdi anlatsam

yapraklarınd...

hafifliği var dipte olmanın,

yenilmişliği kabullenmenin çekiciliği.

üzerinden onca keder ve sevinç geçmiş suların,

ve yazın bittiğini anladığın son geceni...

rastgeleymiş gibi (!) zamanlardan geçerken, evinizin önünde durur ve kapını çalarım. önceleri ses gelmez, sonra bir adam aralar kapıyı usulca… adam hayal kır...

muhakkak ki işlevi görmenin çok ötesinde,

kızgın zamanlarda salınan gözlerinin.

kor alev fırlatsa da tutup ellerimle;

yok olup seninle aynı sen olmayı bek...