
Can BALCI
@bulutadam
Ben şiirin fütüristik yanlarını seviyorum. Belki de hiçbir zaman diliminde bulunduğum ana ait olduğumu hissedemediğim içindir. Evini arayan kaybolmuş bir çocuk gibiyim. Benim arayışım da bu. Bir ev, bir aile.
Algılarımız alışkanlıklarımıza göre şekillenir. Her algının kendince doğruları vardır. Bu nedenle yenilikler ve farklılıklar tamamen kişinin algı sınırlarıyl...
Öyle bir gece söndü yıldızlar
Delice yağdı yağmur çaktı şimşekler
Bulutların hali adeta içimi resmediyordu
Acı, kalbimi öldüren çok fazla acı, sözcüklere ...
Bulutlar toplanıyor gözlerime
Damlalar halinde hüzün düşüyor sözlerime
Geçmişin o sıcaklığını hissedemiyorum tenimde
Gözlerini çektiğinden üzerimden
Bil...
Yağmur damlaları birer birer çarpıyor yüzüme.
Ardından kutsal benimsedikleri toprağa düşüyorlar,
derinlerine işliyorlar.
Yemyeşil ağaçlara hayat vermek,...
Sev,
Ya da öl
Yaşa
Ya da dön
Gel
Sevda ol
Ya da git
Şiir ol
Uzak ol da
Yok olma
Uzak ol da
El olma
Bahar ol da
Hiç solma
Güneş ol da
Hiç ba...
Tek bir gece de geldi kış
Döküldü yapraklar
Rakım hazır, buzlar hazır
Ne dünler umurumda ne de yarınlar
Gönlümden eksilenlerin ağırlığını hissediyoru...
Sanki beni görünmez bir güç yönetiyor. Ne yana gideceğime karar veremez bir durumdayım. Beynim kendini zincirlerle kilitlemiş ve hiçbir hükmü yokmuşçasına öy...
İçimdeki korku tünellerinin kapılarını kapattım
Korkmuyorum artık kaybetmekten
Korkunç!
Beni umarsızlaştıran acıların kaynağına koşuyorum
Merakım daha...
Yükleniyor...
İçeriğin sonu
Yüklenecek başka sayfa yok