Kübra Hazal Çankaya

yazın bittiği ve baharın bir türlü başlamadığı yerde,

o ağır kahverengi çalılarda bekliyorum bir şeylerin olmasını.

yol görünüyordu ve belirdiği yerde yiti...

uyandım, diğerlerine göre yine pek geç bir saatte. hayatta beni bir şey beklemiyor. daha dün'e kadar vardi, en az beş dakika sayardım minnettar olduklarımı. ...

Ne ilaç olacak bu boşluğa? Gitmediğim hiç yol kalmadı. Öylece duruyorum odanın ortasında; evde, sokakta ve şehirde. Gitmek çekiyor canım, bunu da anlatmak is...

tüm oyunları toy parmaklarımla bozdum, 

sonunda satırbaşındayım,

sıcak uzun sonunda veda edilen yazlardan, loş kış uykularından,

sustukça derinleşen o kab...

gerçi sessiz ve kendi halinde bir yaraydım, biliyorum,

ve onlar çekip giden taraftalardı.

ne zaman biraz kımıldamaya yeltensem, bu bile

onların yanına bir...

bir yerlerde filizlenen tohumların o taze kokusunu alıyorum,

ciğerlerime doluyor- o duman dolu yerde yok olup gidiyor.

ne zaman bu kokuya inansam kendimi ...

upuzun bir kumsalda,sonu gelmeyen bir denizin tam karşısında. hep aynı hevesle aldığımız ikimizin de aslında hiç sevmediği biralarımız avucumuzu ıslatmış hal...

yüzünün bana dönük kısmından bahsediyorlar önce,

gövdenin usul usul başka hayatlara çoktan döndüğünden.

ve benim hiç fark edememiş olmama şaşıyorlar.

görd...

açılan kapanan parantezler, suretlerin kesme işaretleri.

gelip gidenler,

kalbimin içeriden hava alıp git gide büyüyen irin dolu bir delik.

ışıklar söndüğü...

bugün burada çok önemli şeyler oldu,

bir araba yolunu kaybetmiş gibi geçti gitti caddenin ortasından.

eskiden suratı asık bir ev görsem oturur ağlardım,

b...