Kübra Hazal Çankaya
@cachalot
amélie poulain'in minik melankolik balığı.
güzelliğini göğsümde bir sızının gölgesinde hissediyorum,
bir çiçeği elime alıyorum, sana dokunuyorum.
bir yola çıkıyorum ve yine sana gitmek için değil.
...
daha yolun başındayım,
bir yurdum yok.
içimdeki kalabalıkları öldürecek insanı buldum sandım.
onu öptüm, sardım, öldürdüm.
yine de yol bu yaşam ve yıllar...
benim evimin bir kedisi vardı,
tüyleri bembeyazdı ve en güzel pamuktan dokumaydı.
o kedi bir pazar sabahı kayboldu.
bir köpeğim vardı, adı napolyon'du,
...
masmavi gökyüzünden hayata tutunan yeni yetme bir kuş gibi,
bir çiçeği ciğerime doldurur gibi tutunuyorum hayata.
çok acı çektim ve çok yağmur yağdı.
hiçb...
ben iz düşümüyüm,
bir korkak ve hayatını paltosuyla korumaya çalışan kadının.
halim korkaklıktan ibaret.
ve bir kadın olarak üç kuruşluk bir ülkenin vatan...
içimde çok ağır zifir bir yükle dolaşıp duruyorum.
önceleri geçecek sanırdım
geceleri
kendimi karşıma alır hayat değiştiren biricik öğretmen gibi saçlarım...
o zamanlar,
seni bir gün görmesem dünyada sevgi biter sanırdım.
bir gün gelmesen hiç kimse artık bir yerlere yetişemez olurdu
hepimiz,
kör olduğumuzu hay...
bu aşktan bir şey olacağı yok
aynı sözler ağzımızdan kördüğüm gibi kendini tekrarlıyor.
yine de bunca umutsuzlukla,
gün doğarken ve sen giderken bile sev...
Yükleniyor...
İçeriğin sonu
Yüklenecek başka sayfa yok