Kübra Hazal Çankaya

yutkunuyorum,

yutkunmak artık benim diğer adım.

Görüyorum, duyuyorum, yineliyorum.

Tekrarlıyorum aynı günleri.

kimin ahını hangi şafakta ve nasıl aldım?
...

sızan ışıklarla zar zor kendime açtığım taşlı patikalar,

kendime yarattığım narin, buğusu üstünde

şimdiyse kimsesiz dünya.

gittim, yollar yürüdüm, ağladım...

Kış geliyor,

Soğuğu, aralık bıraktığım kapıdan sızıyor.

Önce parmaklarım irkiliyor, sonra tüm vücudum.

Isınmak için yolları geçiyorum. 

Bazı anıları, kiş...

bazen olur,

bundan sonra artık dünya devam etmez sanırsın.

Ay'ın dönüşünün senin acınla son bulacağına inanırsın.

bazen olur,

yerkürenin etrafında dönen ...

kuşanıyorum maskemi,

sana vedanın kıyısına ulaştım sonunda.

ah bin gece atlattım ve belki atlantik'i bile doldurur akıttığım gözyaşları.

sana sımsıkı inan...

anlatamadım kendimi,

zift rengi kahve gibi soğudu bütün sözcükler ağzımda

günlerin doğan güneşlerini omzumda yükseltmeye çalışmaktan kemiklerim un ufak art...

Tevazuda birinciyim,

İyinin ve kötünün bir numarasıyım,

Madem böyle güzelsin bana gülmelisin bu öğlen vakti.

Anlattıkların, sözlerin, gülüşlerin geçmişi k...

dokunmayı hep çok sevdiğin yine de benden parmak uçlarını eksik ettiğin yüzüm ıslak,

senin sevmediğin renklerle çocukça unutmaya boyadım saçlarımı.

gelirse...

https://open.spotify.com/track/5PaViyJwv0XJbCcrnBNuAt?si=c303776961054f15

Yarattığını sandığın dünyayı aslında kendinden kurtulmak için yaratmıştın, bir sür...