Kübra Hazal Çankaya

upuzun bir kumsalda,sonu gelmeyen bir denizin tam karşısında. hep aynı hevesle aldığımız ikimizin de aslında hiç sevmediği biralarımız avucumuzu ıslatmış hal...

yüzünün bana dönük kısmından bahsediyorlar önce,

gövdenin usul usul başka hayatlara çoktan döndüğünden.

ve benim hiç fark edememiş olmama şaşıyorlar.

görd...

açılan kapanan parantezler, suretlerin kesme işaretleri.

gelip gidenler,

kalbimin içeriden hava alıp git gide büyüyen irin dolu bir delik.

ışıklar söndüğü...

bugün burada çok önemli şeyler oldu,

bir araba yolunu kaybetmiş gibi geçti gitti caddenin ortasından.

eskiden suratı asık bir ev görsem oturur ağlardım,

b...

günün ortasında konuşmak ne zor

her an düşmeye hazır kül tanesi gibi kalıyorsun.

bir çok kelime biliyorsun, hatırla.

söylenmese de gözün içinde yıllarca k...

benim kısa boylu ve bodur bir hafızam var, kendince memur.

bir insan güneşe sızlanmadan kaç kere bakarsa,

ben o kadarım.

gözlerim gökten hala ayrılmamış,
...

bu yörünge böyle büsbütün uzanıyor önümde,

bir telaş başlıyor, bitiyor.

ağzımda bir olamamışlığın tadı vardı, 

sana söylemiş miydim?

bir sahil kenarında ...

içimin aydınlığı ve karanlık yazgım arasında dengesiz bir sarkaç,

hangi uzak kasım, hangi basma elbiseli yaz

beni böyle inciten bir inatla dünyada tutuyor....

pencerelerin ardı sızan hıçkırıklarla dolu,

bir ev olmanın kaderi midir bu?

eşiğine uğramayan güvercinler yüzünden

şeffaf bir çarpıyla işaretli sanki her ...

yüzüm git gide bir suyun yansımasına dönüşüyor,

ben yürüdükçe yanımdan geçen her şeyden korkuyorum.

pencerelerin önünden bile geçemediğim olmuştu bir zaman...