emrah çelik

Birinin vesikalık fotoğrafını cüzdanında taşımak tamamlanmamış şiirmiş

öyle der eskiler

bakıp bakıp ağladığım

en güzel şiirsin artık

Kafiyesi küfürler olan şiirler yazdık.

Kadehlerce lanetler okuduk

Lakin ilk karşılaşmada

Mum gibi söndük

Şimdi ihtimalleri düşünüp ağıt mı yakmalı?

Farz et ki döndü

Dünya tersine

Erir mi bu soğukluk?

Tekrar dizlerine yatıp Attilâ İlhan şiiri okur muyum?

Rüzgarın türkü söylediği geceler geldi aklıma ve soluksuz sevişmelerimiz

Gözleri yeşile çalan baytar kız

Göğsünün altındaki yaranın iltihabı ben miyim?

Ne...

I

Her sabah kokunu koynuma getiren rüzgarın hatırı hiç yok mu

zaman canımıza işliyor, bakıp duracak mıyız?

yık duvarları be kadın!

aynı şehirde gurbetlik...