Bembeyaz karların altı kara topraktır.
Ellerin arasında kırılansa kalemim
Kimseye sormadan edeceğin bu amansız karar
Bir gün, acı çığlık dökülecek dudağın...
Ortak paydada buluştuğumuz aşkı
Şimdi yalnız ben sırtlanıyorum.
Bu amansız yarayı sarmanı ne çok isterdim
Hesap edemiyorum.
Önümde sıra dağlar, hepsini a...
Zamanı hibe ettiğim bu aşkla
Gecesine tutsağım şehrin.
Ne kalem tutmaya varıyor elim
Ne senden uzağa var mecalim.
Korkunç bir muallaktayım.
Hayati kayıp...
Biliyorum burada olmamalıyım ancak hayranlığım sığmıyor tenime. Hayatıma dahil olmama istikrarın hayrete düşürüyor. Seni özlemekle geçiyor günlerim ve mutlak...
Sana yoksunluğum bitmiyor.
Şehir tükeniyor hicrandan
Senden kesemeyince umudu
Bu şehir pranga vuruyor bana.
Nereden esse hatıran
Orada buluyorum kendimi...
Haddimden öteyi düşlüyorum.
Dün ellerimde taşıdığım yürek bugün kime tutuşuyor?
Can suyu olduğum hayat
Kime ram oluyor?
Işıksızım
Günün doğmasını bekliy...
Ümidin kalmadıysa dünya düzeninde
Yarına sefer düzenlemek zor gelir.
Kahrından ölmez tabii insan ama
Niyetinde noksan kalır.
Şayet hikayedeki adam bulama...
Günler denizin dalgasına takılıyor.
Ruhumdaki küçük çatlak büyüyor.
Gönlünde kalmamış can suyu, toprağın bana uzanıyor.
Bense koca karanlığa esir düşmüşüm...
Yükleniyor...
İçeriğin sonu
Yüklenecek başka sayfa yok