Son seslenişim
Kuşlar dahi hayali ile uçarken baharın
Ben sabah sokak lambalarını beklerdim
Sonra güneşi..
Aydınlık ve umut için.
Bilki!
Bu son şiirim...
Firuze...
Nerde o eski bayramlar desem üzülür müsün?
Biliyorum, artık bayramlarım seninle.
Tamam, bir daha lafını yapmam.
Tamam söz veriyorum.
Söz veriy...
bugün pazartesi
senin galiba beş dersin olacak
yine salondaki aynada taradın saçlarını
istemediğin bir şeyi yapmış olmanın öfkesi
yine karartmış alnını
...
Nasıl mutlu oldum iki yaz,
nasıl mutlu oldum kardeşler.
Salkımsöğüt bir, ben iki,
bir üçüncü var mıydı bilmiyorum.
Üçüncü vardı elbet,
bir yaban ördeğin...
Bir acı daha çalıyorum ekmeğe
Yanında söğüş bir tedirginlik
Bıçkın bir özlem parmaklarımdan akıyor.
Ayaklarımda durulmaz bir koşmak
Dilimin ucunda sımsık...
Yükleniyor...
İçeriğin sonu
Yüklenecek başka sayfa yok
