sonya

Saat gece, ikinin kırkbeş'inde oturup bir karanlığın derinliğinde, teker teker dağılan renklerin karmaşasında yitirirken kendi rengimi, bir felakete alışırke...

Okey miyim?

Dur bakayımm! Pattt.. bardak tuzla buz. İrkiliyorum. Parmağım kanıyor. Kesik derin. Etrafımda dönüp duran iki üç ses susmaya başlıyor ve bakışla...

Seslere çarparak bir yeri dağıtırken, görüntüyü dindirirken akşamları, yüzün vardı ve gelip boşluğa doldururdu yokluğunu...

Görüyordum saklanmayan herşeyi i...