Özge Durhan
@durhanozge
Hayata baktığım rengarenk pencerem var. Bu pencereden farklı manzaralar görmeye aşığım. Okuduğum her kitap bana yeni bir pencere açarken, gezdiğim yerler, tanıştığım insanlar da pencerelerimin eşsiz manzaraları olarak görüyorum.
Bir süredir inziva halindeydim. Durmak, dinlemek ve dinlenmek istedim. Sanki hayat uzun metrajlı bir koşu ve benim artık adım atacak halim kalmamıştı. Bu yüz...
Bugün ki hikayemin başlığı hayatımda sevdiğim dostuma ait. Onunla bugün uzun uzun hayattan konuşurken, kurduğu bu cümle hem hayatıma, hem de bugün ki yazıma ...
Bu aralar sanki bütün duvarlar üzerime geliyor gibi hissediyordum. Hayatımın güneşli yönlerinden ziyade, bütün karanlık tarafını netlikle görüyor ve kendime ...
Kendimi sürekli aşağı da görmekten bıktım. Ne kadar çabalarsam çabalayalım sanki asla yukarı çıkamıyorum. Böyle hissettiğim zamanlarda zihnimde şöyle bir anı...
İlk defa bir tatilde ailemle kalmaya karar verdim. Kendime sorduğum yüzlerce soruyu nereye gidersem peşimde sürüklemektense, bu sefer sorularla olduğum yerde...
Karanlık bir yolda yürüyorum, üzerimde beyaz renk kıyafet var. Ben yürüdükçe adımlarımı arkasında çiçekler açıyor, ilerlediğim adımlarımda sokak lambaları ya...
İçimde halletmem gereken o kadar çok konu var ki...
Yatağa uzandığım da hepsi yorganın ağırlıyla birlikte üstüme çöktü.
Halledemediğim her şey bugün peşim...
Uzun bir yolculuktan yapmaktan en keyif aldığım şey eve dönmek oluyor. Eskiden dönebileceğim evim olduğunu hissetmiyordum. Belki bu ve benzeri sebeplerden yo...
Yükleniyor...
İçeriğin sonu
Yüklenecek başka sayfa yok