Tuncay

Sığınacak bir yerim yok benim

Derdimi anlatacak kimsem de

Bir kaldırımda duran alelade bir ağaç olsam

Biri gelip sulardı belki

Ama ben bunca yağmur altın...

.

Ne çok acı var ve mutluluk nasıl kırılgan.

Ölmekten bu kadar çok korkarken,

Yaşamaktan nasıl nefret edebiliyorum.

Niye yazıyorum bütün bunları

Kime yazıyorum

İçimdeki boşluğun ağırlığını hafifletirim düşüncesizliğiyle

Kimlerin zihnini zehirliyorum

Belki de kimsenin ...

Yaşamak mı ki bu

Yoksa bu mu ki yaşamak

Şayet tanrı varsa

Bir yerlerden bize gülüyor olmalı.

Kafamın içinde bir büyük dünya 

Dünyanın içinde bir küçük k...

Yalnızca hüzün yetiştiren, sevgiye çorak kalmış bir toprak gibi kalbim.

Serabı bile olmayan hüzün çölleriyle yanıp kavruluyor.

Oysa her bir kum tanesi adı...

Yalnızlığın kol gezdiği bu sokak,

Ürkek bir valiz tekerleğine kulak kesilmiş.

Boyunlarını eğmiş sokak lambaları,

Sarı bir ışık kusuyor kaldırımlara,

Öyle...

Bu da boşa geçmiş bir hayatın özeti işte.
Tarak gibi bir hayat.
-İskender Baba

Ne büyük hüzünler yetiştiriyoruz Tanrı'nın bize ayırdığı bir avuç toprak üstünde.