Bülent Arabacılar

Uzun bir yol hikâyesi benimkisi

Heybemde suskularla sarılmış,

Koca bir yalnızlık bohçası.

Zaman ise koca bir sancı.

Hep hüzne kurulmuş saatlerim,

Elem i...

Ben olsaydım isim vermezdim kendime

Atım üçüncü gününde dayanamadı

Dünyanın kaybolan çivisinin peşinde

O olsaydı medet ya bahane

Fincanda balık boğazı...

nefesim bir kum saati gibi daralırdı kimi zaman

gözlerimden damla akmaz olurdu çöl kumuna

bense bir yudum su beklerdim filizlenmek için

yalnızlığım çürütü...

Yalnız bir gemici             

           bir denizde…

        …Uçsuz bucaksız…      

        …yıldızlar altında

Yanında aşı, aşkı, özgürlüğü ile

İpekte...

Kırk bilenlerin ruhundan

Çağlamış gürül gürül lokmayım.

Kırk tütenlerin bacasından

Artakalan,

Ürkek tebessümlerin fırınında

Pişerken düşmüş

Sakin bir k...

Sevgisiz de büyürüz.

Yanaklarımızı öpen olmadan,

Anasız, babasız da büyürüz.

Beş parasız kalsak bile,

Gözlerimize bakmasınlar, 

Elimizi tutmasınlar, 

B...

Yazgısı bir insanın

boynunda asılı

Sarılı bir mendile

Sanki hep orada olmalı

Bi’ fotoğraf makinesi istedi,

Çekti,

Gitti.

Ben aslında diyecektim ona telefonlar da aynı işi görüyor,

Öyle otantik olur dedi,

Otantik gitti zaten gider...

bir kapının öylesine kapanışı gibi savruk sizden kaçıyorum.

beceriksiz ve güçsüz,

içime dünyanın soğuğu doluyor.

hiçbirinize hiçbir yerde denk gelmek iste...

Yol arıyorum denizlere açılan türden

Özgürlüğü belki de umudu hissetmek

Kapı duvar oysaki hayatlar ve hayaller

Sorun nerede başladı? Yollarım neden kapalı...

Beni bir yere götür 

Mesela

Yağmurdan kapıları olsun mağaraların 

Ev olmasın etrafta 

Çatısı çalılardan örülmüş kamelyalar olsun 

Ağaçtan kulübeler, taş...