Ekrem Sarı

Bir melodi vesile oldu ki kendime

İstemez Mozart’ı Weber’i.

Evvelden gelmiş sönük kasvetiyle

Büyüledi safça bendeki beni.

Gönül demlendi onlarca sene ger...

On’larca hayat yığınından

Muallaya müşkül çıkan üçüncü uğraş!

Yasemine hasret sol yanıyla

Tenhaya meylederken savaş;

O iki kara didedir

Bu göğsü tutuştu...

Sen git'sen,

Biz'den çıksa ben'cil

Bendeki sen'sizlik

Bize sen'cil

Kağıttan gemilerde izledi nehrin akışını

Önce bir taş attı, koşup yetişme çabası

Üstüne de hatıraları, çapayı

Parça pinçik güverteye,

Bantlar çare olmadı...

İslenmiş sinede

Kim'sesine sarılıp

Karaya sürmelene.

Kaç hayat yaşaya ki

Gezgin kalpler yolcusu,

Seyyarelerin

Yalnızlığına hükümlene?

Dört bahar, yasemin kokusuna aldanalı

Üç majör, hüzne boğulalı

İki hayat şiddetinde rüzgar, kuzeyden kopalı

Bir fotoğraf, kim'e kalalı.

Sen en iyisi,

Ki...

Şeyli zamanlarına;

Her'den geçip hiç'e giden, onla

Küreklerini atmış, okyanusun ortasında

Yorgun balıkçı, gölgesini bula.

Zaman getirin!

Hatıra olayım, çocukluğuna.

Yetiştirin beni,

Onu ben geçmeden ona.

Güneşe sormayın geceyi!

Yönünü gösterin,

Sürüsünü kaybetmiş çulpana.
...

İki kişili rastlaşmalar denklemi;

Kim sabit

Ben kim'sesize yaklaşırken

Sen, kim'e seni ekledin

Ben bir küçüldüm

Sen bir büyüdün