Enes KARAGÖZ

Yaşama sevincim benden çekti gitti.

Sırf üşümek için pencereyi açtım,

Söylediğim yalanların yankısı

Bu boğuk şehri yakmaya yetecek diye

Korktum.

Saklamak yalan mıdır diye düşündüm,

Kendimi...

Yine yürüyorum amansızca

Ama bir ağırlık omuzlarımda

Nushun ağırlığı

Her zamankinden ağır ve savsağım bu sefer

Bana dokunan bir şeyler var

İçimi karartı...