Erencan ÇİFTÇİ

Mevsimlerden sonbahar aylardan Eylül’ün son haftası.

 Eylül diğer ayların hiçbirine benzemiyor. İçerisinde birçok maneviyatı barındıran bu ay, içerimde gari...

Minimalist duygular...
:)

Yalnızlığım, dünya denilen bir sahne içerisinde yapmacık rollere büründürülmeye çalışılan yığınla insanların arasında, onlar gibi olmaya zorlanan bir mahlûka...

Bir güz akşamı.

Baharın çırpınışından sancılı geliyor yaprakların intiharı.

Son gücüyle tutunuyor bir servi solmuş teniyle..

Döngü içerisinde on bir ay...

İnsanın içersindeki öfke, ruhundan süzülerek notalara karışıyor...

Şu zaman dedikleri illet geçiyordu bir şekilde. Hançerini yavaş yavaş saplıyordu dost görünümlü bir düşman gibi. Aynı zamanda iyileştirici bir ruhu da vardı....