Emirhan Ergün

sarı rengin ağırlığını

hisseden bir mevsim

bozkırın gözleri gibi

topraklar içinde

dökülen yaprakların kızıllığı

yaprakların kızıllığında

kaybolmak gibi...

ağlasam

bulut da ağlayacaktı

gökyüzü de

gülleri düşündüm bir an

berraklığında kaybolan seviyle

sustum

metrelerce

kilometrelerce

sustum

ellemedim gök...

sokakların sessizliğine karışmış birkaç inilti

sabahın solukluğu dökülmüş sahifelerden

yalnız bırakılmış kelimeler basmakalıp dünyada

güzellik pelesenk ol...