behruz

bu benim

kutsal sözcüklerin

çirkin peygamberi

ben

senin sesin serinliğinde bıraktım kendimi

[ yokluğun

kucak dolusu bulut donatmış gözlerime]

bir şair şiire nasıl başlarsa

öyle başladım seni sevme...

seni sol göğsümün kafesindeki serçeyle baş başa bırakıyorum

doldur

rehmin

misralarindaki

falın

solda atan

ların

sisine

oramndan kaçan kokunla beraber...

ay geceye yaslamış ışığını

ben yokluğuna                           

penceremde açan çiçeklerin gülümsemesi düşer

gözlüğümün camına

seni düşündükce.

yaln...

uyur gezer bir delinin günlüğü gibidir hayat

yazdığını okuyamaz

okuduğunu yazamaz

ağacın kulağında kalan serçelerin sevişmesi gibi

içimde tutuyorum yalnı...

sadece ben alışıtım

bir martı kondu parmağıma

bir parmaklık geçti içimden

bir karanlık kaynattı yokluğun bende

bir ranzaya sığınacak ikimizin yerine

bir...

göz pınarımdan

ölü şiirleri çıkarıp

şarap rengi bir aynada

kendimi astım

arap sözcüklerin birinde

yahu sesiyle

kendime geldim

ben mi?

uzak bir akraba...

bir şiir yaz-dı

güz bir havada leyleklerin göçmen bakışlarında

gözlerini bıraktı

şimdi

hayatın "h" harfinin hayranlığında

gözbebeklerini taşıran oğlu g...

yeşil zeytin yaprağıdır hasretim

dağılımış tanrının gözlerine

paramparça bir hüzün var bende

neresinde alışsam bilmiyorum?

ah benim gök kurşağında asılı...

derin bir iz

iç/dış tanımaz

sadecd kendinde i(z)s-patlanır

kan

karı! kaplamıştı

ve imgeler

saçlarında bağlama dinlendirip

sözü bestesi bana âyit bir n...