Fetret
3. tekil şahıs, kendine...
Gürültün geldi, uzağa yürüyordu topukların
Umarsız azalan topuk sesiydin
Sözün, hüznünle kısalır;
Yollarsa kıvrılıp ka...
Anlamaya çalıştığı dünya bulantı kursağında
Kusmak, bu kargaşanın panzehri değil
Sırrını, zıddı bir afişle yüreğine asmak meziyeti ademin
Ve doyurmak ruhu...
Evler,
Kimi zaman notre dam karartısı sırtımızda
Kimi zaman Tiflis misali bir modernizm karmaşası
Sus kızım, yapma oğlum gulyabanisi
Boş dolapların tok ...
Sesinde ölü hayatlar matinesi
Domine edilmiş mağrur bakışlar
Sesinde alacaklılar,
Görülmemiş hesaplar, ayrıkotu ekili sevdalar var
Bir gün ölüm
Usulca ...
Ne dedim ben size
Ne dedim
Çok öldüler, uğurlarken paydaşını dilsiz bir ağıtla
Yine öldüler
Bir karanfil yapıştırırken eski bir resme
Yine öldüler
Bir ...
Sinsi bir serinlik ki
Çöktü ılık rüzgârların üstüne
Satıp savdım uçurtmalarımı
Çadırı topladım, tokamı çıkardım
Büyükçe bir kadın birden saçlarını savurd...
İşte kanlı rahminden bir ülke doğuruyor iblis
Zifir diyor payına düşen, zifir
Sus
Ve dolduruyor avurdunu amiyane
Yetiş diyorum babaanne, ziyafet
Fistan...
Benliğinin en kaçak göçek günündesin
Bildim elbet, inkâr yok
Kırmıştın
Bak, arka sokakta kavuşuyor zincirler
Kavuşmak korkunç şaibeli
-sana söylemiştim-...
Yükleniyor...
İçeriğin sonu
Yüklenecek başka sayfa yok