Kendimi tanımsız ve aidiyetsiz hissediyorum çoğu kez. Üzerime giyindiğim birçok kimliğin arasında sıkıştım. Olduğum yeri/kişiyi sorgulamanın usanç verici his...
içimdeki yazma isteği tamamen kusma isteğimden ibaret. içimdeki coşku ve gümbürtüyü atabilmek için daha cesur bir yöntemim yok. on altımda başladığım kelimel...
ışığının sönmesini istemeyenler,
buna izin vermezler.
yanmak onların hakkıdır,
ve yanmaksa onlara haktır.
Kimi zaman okuduğum şiir dizelerinde kimi zaman bir betimlemede “o kadın” olmayı arzularken buluyorum kendimi. Ömer Lütfi Mete’nin yazdığı bir şiirinde,
"At...
Ve düşünüyorum da
yalnız kalmayı,
övüp bitiremem. Ama yalnız kalmayı
sövüp de bitiremem.
Eskiden severdim cümlelerimi.
Gökyüzüne sıkılmış bir mermi gibi...
...
Güçlü bir el silkeledi beni sonra
Sanırım Tanrı’nın eliydi.
Sayamadım kaç ah döküldü dallarımdan.
Binlerce yeşil gözü olan bir zeytin ağacı gibi,
Ço...
Her yükselen bir gün düşer, inişler başlar zirveden
Ömrün mutlu günlerine niçin aldanır ki insan
Her şey değişir gök gibi, bir gün pırıl pırıl, bir gün bul...
Defaatle son kez diyeceğim kendi kendime, kendime inanmaksızın. İnanç için inceldiğim yerimden incilerimi alıp deniz derininin siyahına beni yem edeceklere i...
Gece gece pinterestten ''beş adımda hayatını yoluna koy'' temalı postları okudum ve yarın yeni hayatımın ilk günü olmasına bilmem kaçıncı kez karar verdim. B...
Bu belki artık bir isyandır kendime bilemem
Mesela sineklerin tanrısı ve benim tanrım nasıl bir olabilir ikilemleri taksim ediyor benliğime
Sanırım kafayı ...
Göğsünü parçalayan acılarını nasıl kanıtlayabilirsin ki?
Nasıl kanıtlayabilirsin en dipte olduğunu?
Mutlu olduğunu nasıl kanıtlayabilirsin?
Her şey ihti...
Zor vakitleri bulurum yazmak için.
Heyecanlandırır kalemim
Nabzım yükselir ter dökerim
Metrelerce koşmuşçasına.
Zor vakitleri severim düşünmek için....
Yükleniyor...
İçeriğin sonu
Yüklenecek başka sayfa yok
