
Her günün sonunda, dünya ölür
Şafak söker, dünya dikerim
Bebekleri, yaşlıları, âşıkları nakşederim dünyam üstüne
Ve her gün sonunda âşıklar ölür
-bilmem,...
Işığın odama ruhani bir ahenk içinde sızmasıyla uyanıyorum. Ne adi perdeymiş bunlar! Işığı almasınlar, ben hep uyuyayım. Uykum derin değil, başka bir boyutta...
Büyük bir dikkatle baktı rengi saman sarısından hallice sokak lambasına. Dışarıdan bakıldığında çok düşünceli duruyordu. Belki de bir şeyleri çözmeye yakın z...
Zor karar alırım, en ben özelliklerimden biridir bu ve hep en güvenli limanlarda yüzmek isterim, kirli olsa dahi. Hayatta herhangi bir olgunun kesinlik dışı ...
çok mevsim geçmiştir, geri dönülmez artık
duvarlarda birliğin izi yok, tuğlalar çatlamış
her gün bu koca feleği döndüren hangi bir şarkıdır
etraf, siren v...
güne uyanıyorum
zaman, bana küskün
-bu sıralar ona pek kulak asmıyorum-
elimde dünden kalma, bozuk bir sigara
dumanını takip ediyorum
bildiğim ne varsa...
yüksek katlarda köpekler
alçak kaldırımlarda insanlar, aceleyle, bağırıyor:
-hiçliğe yahut inandığı gerçekliğe
duyan var ya da yok, bilinmez-
bütün ömür,...
Yazmak istememin bir sebebi yok aslında, bu da yazma isteğimin en büyük nedeni
Kalender bir insan olamadım hiç, en mutlu anımda dahi zihnimde belki en az...
Yükleniyor...
İçeriğin sonu
Yüklenecek başka sayfa yok