Kendimle kendim arasında gidip gelen yeni bir yol açtm. Günler, niçin uzadığını, niçin kıvrıldığını bilmediğim bir sarmaşık gibi dolanıp durdu boynuma. Dünya...
Tedavülden kalkan bir duyguydu, tarif etmek gelmiyor içimden
Uğrasa da gönlüme şu hoş sohbet, otursak baş başa
Kalkmak bilmem karşısından ve en emin olduğu...
Gözlerimi yukarıya dikip sonsuzluğu görmeye çalışıyorum. İshak kuşunun huzurlu sesini dinliyorum. Sonra anlıyorum ki gelecekte hüzünle anımsayacağım bir yaz ...
Taşlanıyorum, ölüşümü resmedin!
Asıl olan sevdiğin değil
sevmenin kendisidir dediğim için.
bedenim günahın en büyüğü iken
tenim insanlığın kara vebası...
Yükleniyor...
İçeriğin sonu
Yüklenecek başka sayfa yok
