
Vücudum ateşler içinde yanarken ve kemiklerimin her bir parçası beni yattığım yatağa çivilerken adeta kafamın içindeki sesleri susturmaya çalışıyordum bir ya...
Gecenin bir yarısı çektiğin diş ağrısından geçmişini suçlayamazsın. Hayır, bunu yapamazsın.
Kendimi kendimi bu şekilde telkin ederken buldum. Didem, deliri...
"ruh sayısız taç yapraklı bir nilüfer gibi kendi kendine açar."
yeniden, her defasında yorulmadan.
Göğüs kafesimin içindeki taşın yerini sıra sıra dizilm...
Boğazım tahriş oldu denizin tuzlu suyunda. İnat ettiğim için yüzmeye çırpınıp durdum, yuttuğum tuzlu suları tüküremedim utandığımdan. Bırak tükürmeyi yüzümü ...
Yüzüme baktığın zaman üzülme artık Didem, kahrından geceleri uyumamazlık da etme, beni de bekleme eve gireyim diye. Evin köşesindeki banka oturup nefes alma...
hayatımın altını gördüğümden beri üstüne çıkamadım bir türlü. ne zaman su yüzüne çıkıp nefes aldığımı sansam çamurlu dalgalar çarptı suratıma ve daha da dibe...
Bir örümceğin ağını örüşü misali sarıyorum yaralarımın etrafını. Adeta ince oya işler gibi... Tarihin ilk anından aldığım bir ilmeği bugüne ve ardından sonra...
"Ben", aynada kendi mütevazı varlıklarıyla karşılaşan şöhretsiz kadınlar içindir. Fakat ayna yalnızca yansıtmaz, aynı zamanda kırar, böler, parçalar.
Sen ...
Yükleniyor...
İçeriğin sonu
Yüklenecek başka sayfa yok