Beyza Adıgüzel

çaresizliğine çare olamadım.

çare olmayı bilmediğimdendir belki de 

belki de çaren bende olmadığındandır.

güneşim söndü dedin sen

belki de bir ölümden ba...

Ben de eskiden umut dolu satırlar yazardım. Hayatın umursamazlığına inat, umut dolu şarkılar söylerdim. Sonra hayata yenildim, insanlara yenildim ama en çok ...

Biraz konuşabilir miyiz?

Yine gelmişsin.

Evet geldim, aslında hep içindeydim de sen bana sağırsın. Bak, küçükken hiç böyle değildin sen. Hep benimle konuşu...

İçimde, içinden çıkmaya çalıştıkça beni içine çeken bir girdap var. Bu girdaptan çıkmak için çok denemem oldu. Belki de deneme değildiler, görmezden gelişler...

Ervinya’ya,

Halsiz, bitkin kelimelerimle geldim bu sefer Ervinya. Yine yitip gidiyorum. Yani bildiğin gibiyim, ölüyorum. Ama bu sefer savaşıyorum, yaşamak i...

Biraz konuşabilir miyiz?

Sana kaç gündür şu soruyu sorup duruyorum, neden beni dinlemiyorsun? Bir defa ya, bir defa onları değil de beni dinle. Biliyorum; y...

Ervinya’ya, 

Sana bir daha yazmayacaktım aslında. İnsan kendini ruhen öldüren, hayallerine prangalar vuran, eksilmesine sebep olan birine neden yazardı ki? ...

Darmadağın içindeki duygular. Düzenlemeye, düzelmeye çalıştıkça beni de dağıtıyor. Dağılmamak için rüyalar alemine veya sosyal medyaya kaçıyorum. Biliyor mus...

Saat sabahın dokuzu. Şehir, yorganının altında mışıl mışıl uyumakta.

Hani nerede umudu fısıldayan sabahçı kuşları?

Bana umudu fısıldayacaklarına söz vermiş...

Fotoğrafımın kadrajına misafir olan amca ile teyzeye ithaf ediyorum bu satırlarımı.

Öyle bir sevdamız olsun bizim... Ne Ferhat ile Şirin gibi dağlar delen, ...