Apartman Yalnızlığı
“Yıldızlar göktekilerin mi yerdekilerin mi?
Ne zaman öğrenebilirim kaybetmenin acısını?
insanlığımı, saflığımı, hissedebilen tarafımı”
Yolda bir adam
Pen...
O gün öyle bir gündü
Seni gülerken gördüğüm gün
Bir çocuk bıraktım yeryüzüme,
İsa’nın beşiği kadar ak pak
Sarıp sarmaladım iki kolum iki kanat.
Ne zaman ağlasa ninniler okutt...
Yükleniyor...
İçeriğin sonu
Yüklenecek başka sayfa yok