Bulut

göremem ruhunu

ruhun, duvarların ardında saklanır

sonbaharın kasveti mi bulaştı

yüzünün el değmemiş gölgesine?

yağmur yağacak

ıslanacak dudakların

dud...

çiçekler açtık

bir gün solmak için

solduk

çiçekler açmak için

derin yaralar olduk zamanın boşluğunda

kelime parçalarıyla oyduk zihnimizi

anlamak iç...

dikiş tutmaz bir boşlukta, karanlıkta, düşsüzken

süzüleceğim bütün bulantıyla eriye eriye

gidişimin gölgesi bile görünmeyecek!

erisin ruhum, süzülsün bul...

kasveti dışarıda aradı içinde örülüyken 

ölü bir ceseti yaşatıyorken asırlardır

hüznün kuşlarını bekleyen zihnim

bilmezdi boşluklar nereye sığar

terk edi...

rüyalarım kanıyor

yalnızlığım, dünyaya dikilen ebedi korkuluk!

gerçekliğim gideli çok oldu

aynalar, yalan çizeli çok

acının gölgesinde çiçekler büyütüyor...

kendi içine düşmüş

kurtulmaya çabalarken kendinden

dalgın bir gölgeden ağlamış gözleri

aynada kasvetli bir ninni

dalgın bir gölge olup ağlamış gözleri ...

yırtık gecelerden

kanardı düş

yırtık gecelerden

gözlerin gülendi bana

hüznün dallarında kara gölgeler büyürdü

bilinmeyen notalardı dudakların

öyle ölü...

ölü saçlar birikiyordu

buruşuk kağıtlara sıçrayan kanlar

boşluğa bulaşıyordu büsbütün

şiirler yırtıktı

kıyafetler ağlak

müziklerse dikiş tutmazdı

şiirl...

ne çabuk yitip gider yıllar?

silermiş her şeyi zaman

gülüşler, acılar ve sonsuz hüzünleri bile...

artık biz yokuz, kitap yok, yok kelimeler...

hatırlaya...

sönük zehrini kokladım saçlarının

öylece durup bana bakıyordun yağmurun altında

yaralar yaşardı ellerimde

sen ellerimi bırakmazdın hiç

"en güzel yaralara...