Görkem Tunç

İki ağustos iki bin yirmi bir

Günlerden pazartesi

Ben bir garip Görkemim

Şiirlerim kalbimin parmak izleri

Ey aşk sokağı sakinleri!

Boşuna değil bu serz...

Söylesene müzeyyen

Gülüşün kaç gece eder

Bu gece kadehlerce şiir içsem

Görür müyüm seni yeniden

Bilemem müzeyyen

Gülüşün kaç gece eder

Senin gözlerin a...

Kuşlar gökyüzünün rengini bilmeden uçarlar

Haksızlık değil mi?

Yalnızca içlerinden bir tanesi bilir maviyi

ve seyredebilir onun o eşsiz güzelliğini

Şimdi...

Fesleğen kokan bir şiir

Şairine küser mi hiç Müzeyyen

Gözyaşları yalnızca bir su damlası değil

Seni bu denli üzen , hislerin ve hikayen

Yüksekten korkan ...

Günaydın gökyüzü

Ferfecir devrederken ferini yeni bir şemse

karanlığımı gömüyorum bu şehre

ben karmakarışık bir düzenin içinde

baş başayım kendimle

kuru...

Günlerden bir gün, dünyalardan birinde, insanların birbirini sevmediği, insanların birbirine güvenemediği bir gezegende ruhunu öfkesiyle besleyen bir adam ya...

Daha önce de demiştim, uyku ölümün kardeşi, tuhaf geliyor ölürken bile sevmek seni. Bu his bir nevi uyurgezerlik gibi. En yalın tabiriyle sanki bu bir rüya h...

Dudakların papaz karası

yüzün ruhumun manzarası

gözlerin bir ağustos böceği sanki

yokluğun bu kalbin egzaması

acaba kar taneleri düşer mi avuçlarıma?

bu...

Gel, bu gece hiç bilmediğimiz bir şehre gidelim seninle

dünyanın gürültüsünden uzakta

dolaşalım el ele

gel, bu gece bir hayal kuralım seninle

çatısı kalb...

Gelirdim her gece

aynı sokak, aynı köşe

aynı pencerenin altına

beklerdim öylece 

sonra derin bir nefes alırdım

üst üste sigaralar yakar

hayallere dalar...