HAMZA MANTAR

Geceyi örtüyor içimdeki karanlık

Siyah bir ateşte kaynıyor yalnızlık 

Siyah bir perdede dönüyor tüm oyunlar

Şimdi kurak bir göl gibi insanlık

Adıma duala...

Ve evet. İşte oradasın 

Hayatımın bir kenarında

Engin denizlerimin kumsallarında 

Uzanmışsın hiç garip değilmiş gibi 

Tuhaf, hiç duymamıştım 

ve kullanm...

Bir eşya ne kadar kirletebilir ki insanı

Kaç kirli elle selamlanır sabah

Bir eşya ne kadar incitebilir ki insanı 

Kaç soy adanabilir bir abajura 

Ne kada...

Yavaşça kaynatılıyorum gecenin kazanlarında 

Güneş vuruyor sırtımdan

Önümde bir hiçlik büyüyor

Yürüyorum, üzerine basıyorum neşenin

Kimse görmüyor, yaşad...

Yalnızlık adına savaşlar verdik

İlk öpüşte yaraladık onu 

Kara safrayla bozduk kafayı

Sarhoşluğunda yitirdik kendimizi

Günlerden bir gün 

Keşmekeş bir rüyada rastladım ona

Adını yıldızlara itaf ettim

İçimde koptu kuyrukları

Günlerden bir gün rest çektim geçmişe

Tüm gelec...

Bakınca geçmişime 

tek gördüğüm geleceğin eskizleri 

ve bir avuç sigi tozu. 

Kim diyebilir unutun geçmişi ,

unutursak nasıl tamamlarız resmi? 

Yeter miy...

Anlaşılır bir şeyler vardır

Bu göğün maviliğinde

Denizler de anlatır derdini

Martılar bir susup dinlese

Kışa yakılan ağıtları duymalısınız

Nasıl da çıtı...

Kim bu yüzümü örten 

Altın bir elbise içinde

Kaçıncı kişi şu geçen 

Kimse bakmıyor yüzüme dönüp de

Hatrı sayılır kaç cümle kurulabilir

Solup giden mevsi...

Bir dilek tut sevgili dostum

Altın ırmaklarda çağlasın sesimiz

Göğü ve denizi analım

Çocukluğumuz maviyle dağlansın

Bir dilek tut sevgili

Sevişelim turu...