Yunis Hasanov

I

yelkensiz gemiler düşledim

düşümde güneşi söndürdüm, kabaca

ne hoş, hep karanlık şimdi

algımı açsam da boşluk, kapasam da

ozan kelime arıyor son bir v...

zihnimde kor alev, almış başını yakıyor tüm hatıraları

sol kaburgam dürtüyor içimi

sağ bacağım sızlıyor senin yollarından sapalı

bedenimde bütünlük kalmad...

I 

hep geçip giden konuşulur tüm hikâyelerin sonunda

fakat kendi yerinde duran hâlâ orada duvar gibi

ve hatırlanması gerekmez, çünkü oradadır hep

eksilme...

gökyüzünden indim günün birinde,

ve bazen aldım kendi kucağıma kendimi;

boşlukta görünmeyeni aramak ve kendi ağırlığım altında ezilmek gibi 

heybemde kağı...

I 

hiçbir şey sonlanmak zorunda değil arzusuyla yanıp tutuşsak da

devam etmek mecburiyet değil doğanın yasasında

neden bu yasalara boyun eğdirildik

o değ...

benim karanlığım senin ışığını söndürür, Lola

iyisi mi al da oyuncaklarını uzaklaş benden

görüyor musun hâlimi, seninle neşelenmek için can atıyor olsam da...

Melekler koparırken birbirlerinin kanatlarını,

Arınma gecesinde, şeytan ve tanrıların taş ve sopalarla savaştığı o alanda, 

Benim gözlerim seni arar durur ...

Çeşit çeşit olasılık ve tarzlara böldüm hayatımı,

Ancak bu şekilde anlayabilirdim Thödol'la Buda'nın dualarının aynı şeyi anlattığını.

Çarmıhtan inip devel...

Denir ki, artık kimse solumaz bu kederli havayı ciğerlerine kanına karıştırırcasına dünyanın yorgunluğunu,

Güzün birinde günlerden hâlâ günün biriyken, 

Ya...

Kuşkusuz Samed'tir o ve ihtiyaç duyarız onun okşayan ellerine,

Fakat ne zaman ve kim okşanmış ki onun tarafından,

Kimler bulmuş onun dikenli ellerini ve sa...