Ağlamak ne büyük bir nimet değil mi?
Sanki tüm dertlerin gidiyor senden
Karanlık sokaklar aydınlanıyor birden
Güneş doğuyor, kuşlar ötüyor,
Ömür gidiyor...
Hep aynı yerden mi kırılır insan?
Kişiler farklı ama yaralar hep aynı
Hep aynı yerden mi kırılır insan?
Biri iyileşmeden yenisi geldi
Sana gülmek yakışıy...
Kimse görmesin diye geceler boyu
Zifiri karanlıkta ağladığım oldu benim.
Hıçkırıklarım duyulmasın diye
Nefessiz kalıncaya kadar
Yastık bastırırken bulurd...
Bedenimizdeki yaralar geçiyor
Ruhumuzdakiler inadına baki
Kalabalıkta ki yalnızlık benimki
Oysa çok şey istememiştim
Sadece biraz anlaşılmak...
Belki de...
Bir nefes almak...
Ne kadar yakar ki insanın canını?
Altı üstü bir nefesti oysa
Alamamaktan daha zormuş
Onu da yaşadım,
Ne derin yaralarım varmış
Yenid...
Bir film sahnesi gibiydi her şey,
En duygusalından bir sahne...
Ağlayacağım ağlayamıyorum,
Böyle gözyaşları boğazında kalır mı insanın,
Yediği kalır ama ...
Bazı aşklar yarım kalırmış
Aşkımız yarım mı kaldı bilmem ama
Ben çok yarım kaldım
Senin yanında...
Yetemedim sana hep eksiktim mesela
Senide yarım bırak...
Beni soran olursa eğer
Hani olmazda...
Olursa eğer,
Çok seviyordu de mesela
Ya da o sevdi,
Ben kadir kıymet bilmedim de,
O sevdi ben ise,
Öldürdüm onu...
Yükleniyor...
İçeriğin sonu
Yüklenecek başka sayfa yok
