Sare Öztürk

Elimde tükenmiş bir kalem

Durmadan adını yazıyorum

Aklımda bitmiş bir hikaye

Hâlâ sonunu bekliyorum

Elinde, daha dün gibi kalbim

Sevmedin diyemezsin

Ak...

Ellerim kollarım bağlanmış,

Ayağımın götürdüğü her yer tuzak.

Aklım kalbime dolanmış,

Ipin ucu kocaman bir yumak.

Kazandığım bu oyunun

Asla gelmiyor sonu

Alkışlıyorum kendimi

Ama ellerim kanlarla dolu

Bedenim dünden yorgun

Yürüyorum çizdiğim yolu

Ayaklarım yere bas...

Sağlam sütunları yoktur kalbinin,

Nereye tutunsa orası felaket.

Kör bir sağırdan farksız halin,

Vücut bulmuş sende cehalet.

Sancısız bir doğum benim varlığım

O hâlde neden bu varlık sancım?

Belki de hiç olmadın orada,

Hiç hissetmedin,

Derinlerde saklı kederimi.

Hiç teselli olamadın

Hiç ısıtmadın kalbimi.

Ben anlayamamışım

Ya da alışamamışı...

Geçmeyen bir sızı var içimde,

Beni hâlâ ayakta tutan.

Bir de ağlayan bir kalp,

Kimi özlediğini unutamayan.

Ama ben, diken üstünde...

Korkuyorum bu acı b...

Alnıma dayanan ölümün dudakları

Bir nefesle soluyor çiçeğim

Zift gibi karanlık çoğunun ruhları

Bir ışıkla kayboluyor benliğim

Sadakati boynuna dolayanlar

Kendi elleriyle can veriyor

Sesini çıkarttığın an sustururlar.

Doğruluğu göğsünde taşıyanlar

Kendi yalanlarında boğuluyor

Ağ...

Buram buram belirsizlik içinde

Kemiriyorum yine beynimi

Asırlardır görülmemiş bir savaş

Vuku buluyor her bir hücremde

Tokadını yiyip gerçeklerin

Yalanla...