görmez oldu gözlerim
bu kör karanlık aydınlığa varmaz artık
ay görünmüyor
bir nefes ışık yok
gün aydınlığa varmadı
seher şimdi çok uzakta
karanlığın se...
belleyemedik
gönlümüze göre olmayanı
gönlümüzden göndermeyi
bir avuç sevgiyi
belki de fezaya dökülen deniz misali
seyreyledik yüreğimizde
çok yaklaşmış...
Namütenâhi bir sema gözlerin
Milyonlarca gürültünün içinde en anlaşılır sükûnet
Tek senle aydınlanan bir soluk karanlık
Yegâne bir yıldız ki arayıp durduğ...
gözlerinden öteye gidemiyorum
ardı ötesi de yok bu bakışların
bütün gitmelere tutsak bu gelmelerin
hasret soluk soluk sensizliğe dökülüyor
dolmayacak boş...
Yükleniyor...
İçeriğin sonu
Yüklenecek başka sayfa yok
