Bir şeyleri anlamlandırmak daima, dolaylı olarak onları kategorize etmek ve dolayısıyla da toplamak, sahiplenmeye kalkışmaktır; ve insan, modern toplumların ...
Sokak sokak dolaşsam yağmur altında
Sokak sokak adını bırakırım ıslak köşebaşlarına
Zamanın ötesinde yaşasın adın
İnsan unutsa evren hatırlasın diye
Adım...
Aşk denilen sırat köprüsünü
Sensiz geçemem, ver elini
Hayat denen yaşam öyküsünü
Sensiz yazamam, ver elini
Pareyim gözlerinin niyazında
Sancıyım öm...
Derin bir utanç saracak çehreni
Umudu soluyacaksın hasretle
Solunda hissedeceksin balçığı
Zihninde berrak bir gökyüzü
Nasip diyeceksin, kısmet diyecek...
Bağlanmışım görünmeyen zincirlerle kollarımdan,
daha fazla yazmalıyım kalemim kırılmadan...
kurtulursam bu zincirlerden pas tutmadan
Söylerim özgürlüğün ş...
Yüzüme soğuk sular vurdu buzdan dallar
Gözlerimi aradım kalbimdeki yorgunlukta
Kar topu savaşı yaptım
Yıllar öncesi
Sihirli bir aynayla
Yendi beni sonun...
Beşerin ellerinde ateşe dönüştü neşem, gönül dalı kırık meşe
Vakit sen öl diye geçse de her sabah umuda gebe
İnsanlığın hududuna bak elini uzattığına değme...
Gözümü kapatıyorum ama açacak mıyım bilmiyorum
Neyi bilmek istesem kendimi eşsiz bir meçhuliyetin ortasında buluyorum
Balıkçılar da hep bilinmeze atar zate...
Biriktiriyorum yağmurları çehremde, bulutlar senindir, kalbin çöl nedir bilmesin diye. Sen şimdi içi koyu kahverengi, etrafı kirpiklerinle çevrili, serçe kad...
Ayaz
Farazi bir kaz dağı recmettim
Sıska iblisleri sin kaflı küfürlerle
Recmettim
Defaatle defterlere düş çizdim
Faaliyetlere ara verdim
Eh
Bu da beni...
bir o kadar kolay olsaydı yaşamak
o kadar kolay gitseydi ve bitseydik
nasıl diyorum bilmem hala
nasıl gülümsüyorum
gözlerim gülmeden
umudu anlatamıyo...
Birazdan patlayacağım. Son kırk beş dakika. Bedenim Hiroşima’ya dönecek. Tüm kemiklerim ağrıyor. Hepsini patlatacağım. Dünya üzerinde nefes alan tüm canlılar...
Daktilonun paslanmış noktası gibisin. Ne kadar çaba göstersem de bitmiyor satırların asıl sonu.
Uzaktan serin görme beni. İçini görmedin ki. İçim kaynayan d...
Sanki annesi kendi içindeki acının
Öyle ki tahammülü yok ağacın gölgesine
Bakınca gökyüzüne içinde değişen telef
Güneşle gerdirilmiş yüzüyle beraber
Duru...
Yükleniyor...
İçeriğin sonu
Yüklenecek başka sayfa yok