Buket Akdemir

Tarihler önemini yitirdi,

Sen gözlerini kapattığından beri.

Zihnimin hapishanesine atıldığın

Görüş günlerini unutuşundan belli.

Artık kimse uyarmıyor sen...

İlginç bir masalım var benim

Bir yığın insan karmaşası örülüyor bir şehrin duvarlarına

Sevgiyle boyayan sıradan boyacıları var bir de duvarların

Onlar da ...

Zaman sıkıştırıyor

Alınganlığıma izin vermeden

Hayatta iki gerçek var diyor

Senden alacağım henüz öğrenmeden

Ölüme karşı kışkırtılıyorum

Yalnız eller...

Beyoğlu'nun saksafoncusu,

Uzaktan selamlıyor beni.

Onu ne zaman görsem,

Bayağı tedirgin eder beni.

Onun tarafından anlaşılmak korkusu,

Sarar tüm bedenim...

İstesem de değişmem ki ben
Ne yapsam boş ben buyum

Tanrının laneti olduğuna

Asla inanmadım.

Tanrı değil miydi bizi var eden?

Madem sevgi kavramı

Açıklıyor varoluşumuzu,

Tanrı değil miydi herkesi seve...

Hayatın akışkan tadını alıyorum.

Mazimin ufak yüzlerini tanımaya çalışırken yoruluyorum.

Bir bakmışım şişe şişe gökyüzü içmişim,

Sonunda biraz umut bır...

Yersiz yurtsuz bir karıncadan aldım

Sevginin özünü.

Kırık vazolarla ağlaştık sebepsiz sebepsiz.

Sen sevme sanatından haberdar,

Ben yok olmaya yüz tutmuş ...

Gözaltlarımda oluşan koyu halkalara 

Şiir yazılır mıydı bilmem. 

İçim koyu, dışım koyu,

Gözlerim de andırır bir koyu

Ancak sizi andıramadım hiçbir kalaba...